Eveeet ! Merhabadan sonra ilk yazımın yaptığım bir alışveriş olacağı hiç aklıma gelmezdi doğrusu:)Şöyle edebi içerikli bir yazım veya şiirimi koymak yerine dünyanın parasını verdiğimi düşününce suçluluk duyduğum, ama bir o kadarda keyifle kullanmaya başladığım telefonumdan bahsedeceğim hayret! Dışarıya çıktığımda hiç aklımda böyle bir şey yokken,kendimi bu harika oyuncağı incelerken buldum.Ve ne olduysa o anda oldu bir baktım telefon benim.Gelelim ne aldığıma.İfone düşünürken Nokıa N97 sahibi oldum.Henüz kullanmaya başlamadım.Oldukça yabancıyız birbirimize.Nedense kıyafette bu duyguyu hissetmem hemen bütünleşirim ama elektronik eşyalarda buna ev eşyaları da dahil aynı duyguyu yaşıyorum.Bir süre eskiyle bağım devam ediyor alışamayacağımı zannediyorum.Sanki dile geliyor ve'' ben sana ait değilim hadi bakalım ne yapacaksın benimle ?'' diyor.:))) Bulaşık makinem bozulduğunda da bir ay kadar eski makinemi hasretle andım .Anlayacağınız henüz bu karmaşık oyuncağımı çözmüş ve keşfedebilmiş değilim.İlerleyen zamanlarda memnuniyetimi veya memnuniyetsizliğimi içeren bir yazıyla tekrar gündeme getiririm bu konuyu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder