26 Ekim 2010 Salı

Temizlik


Bugün gardrobu düzenledim.Neredeyse birkaç haftadır korkulu rüyam olmuştu.Yapılacaklar listemin en başında, sürekli kafamı meşgul eden sorunum haline geldi.El at, kurtul bu işten dedim ve güneşli bir pazartesi gününü evde yatak odasının dört duvarı arasında geçirdim.Gömlekler,pantolonlar,kazaklar,tişörtler,eşofmanlar arasında yok olmuş mağdur gibiydim.Hepsi üzerime üzerime geliyor,bu kadar çok kıyafete sahip olduğum için kendime kızıyordum.Kızmak işe yarasa da bir çoğunu verebilme cesareti göstersem.Yok daha neler, bir gün gelir giyeceğim tutar diyor sıkıştıracak başka bir köşe arıyorum.Kıyafetlerin arasında böylesi bir mücadele yaşarken ,yaptıklarımı otomatiğe bağlayıp,düşünce dünyamı hayallerin içine salıverdim.Şimdi o kıyafetlerin yerinde duygular vardı.Karmakarışık,düzensiz,gereklisi ve gereksiziyle bütün duygular.Ayıklanıp kimileri atılacak,diğerleride olması gerektiği yerlere istiflenecek ki ihtiyaç duyulduğunda başka bir yerlerden çıkmasın.Veyahut kaybolduğunda uyumsuz bir duyguyla baş başa kalınmasın.Sevinçler üst rafa,umutlar daha üste,hüzünler ortalarda bir yere,karamsarlıklar ,kötülükler,kıskançlıklarsa bir torba içinde, kim talip olursa ona verilmek üzere kapı dışına.O da ne?Bak hayalimde kıyafetlerimle örtüştürdüğüm duygularımın da bir kısmını veremiyorum.Kalabalık yaptıklarını bildiğim halde hem de!Sabırsızlığımı,şüphelerimi hele de öfkelerimi ve kırgınlıklarımı.Sabırsız olmam,el çabukluğuma katkı sanıyor,şüphelerimi tehlikelerden korunak biliyor,kırgınlıklarım ve öfkelerimi de hak etmediklerime itiraz ,hak ettiklerimi belli etmek olarak belliyorum.İyi halt ediyorum.Gereksiz ne kadar olumsuz duygu varsa hepsini seçiyor,bana gerekli o güzel duygulara yer açtıkları yerlere ,olumlu olanları bir güzel yerleştiriyorum.O sıkışıklık yok.O karmaşa yok.Ruhumu arındırmanın yolu bir bahar temizliğinden geçirmekmiş diyorum.Kendimi,elimde tuttuğum beş senelik pantolonu nereye yerleştireceğime karar verirken bulunca uyanıyorum.Bunun sende kalma süresi bitmiş güzelim diyor,teker teker bunun gibi yer işgal eden ne kadar kıyafet varsa kapı dışarı ediyorum.Güneşli bir sonbahar gününü evde geçireceğim için hayıflanırken ,bir bakıyorum hem dış dünyamı, hem iç dünyamı temizlemiş olarak bitirdiğim günün huzuruyla yeni bir gün diliyorum.Eksiklikler nasıl can yakarsa,fazlalıklarında can acıttığını anlamakla geçirdiğim bir günün ardından kazanmış çıkıyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder